وقتی انفجار هسته ای رخ میده!
تا زمان اجرا ، چیزی نمونده . تمرین ها هنوز ادامه داره ، با این تفاوت که از تایم تمرین های بدنی کم شده و به تایم اجراها اضافه شده.
یکی از تمرین هایی که تو این روزها گروه انجام میده، شامل حرکاتی میشه که گروه رو در زمان مشخصی به کاراکتر ها می رسونه تا بتونند صحنه ها رو اجرا کنند. این تمرین خودش به تنهایی به یک نمایش 15 دقیقه ای شبیه. حرکت با موسیقی و قدم زدن شروع میشه . چیزی شبیه به همون تمرین های اولیه. در قدم زدن پاه ها محکم و قوی حرکت می کنه د رحالی که بالا تنه کاملاً آزاد و راحته طوری که می تونه به سرعت تو مسیر تغییر ریتم بده. تو این تمرین ، در مراحل اول مهمه که همه با هم هماهنگ باشند ولی مثل هم نباشند. چیزی که گروه رو هماهنگ میکنه تمرکز روی حرکات ،موسیقی و دیدن بقیه گروهه و اون چیزی که هر کدوم از بازیگر ها رو در حین انجام حرکات یکسان ، از هم متفاوت می کنه ، تمرکز برای به دست آوردن کاراکتر هاست. چون هر کدوم از بازیگر ها به کاراکترخودشون فکر میکنند . تو این شرایط کاراکتر ها یک گمشده برای بازیگر هاست . نکته جالب تو این تمرین اینه که بر خلاف تمرین های بدنی دیگه ، اصلا ً قرار نیست که ذهن و روح آزاد و راحت باشه! نه تنها آروم نیست بلکه همه فکر بازیگر ها شبیه به اینه که چیزی گم کردند و به شدت از دست خودشون عصبانیند! حرکت از لحظه شروع تا به انتها ریتم صعوودی داره. قدم زدن به دویدن های آرام همراه با تغییرات آنی بدن تبدیل میشه . حرکت به این شکل و هماهنگی بین گروه ، فضایی از انرژی رو با مرکزیت دایره ای که گروه رو در بر گرفته ایجاد می کنه. تا جایی که فضا با حرکات و خواست بازیگر ها آنقدر پر انرژی می شه که انفجار رخ میده و نظم ظاهری رو به هم میریزه. انگار همه تلاش کردند تا یک انرژی فوق العاده به وجود بیارند تا همون انرژی اونها رو به نقششون پرتاب کنه .چیزی شبیه به شکافتن هسته اتم!حالا زمانیه که کاراکتر ها بیرون اومدند و دیالوگ ها رو به تناسب همین فضا _میشه گفت_پرتاب میکنند که گاهاً بی جواب هم نمی مونه. اینجا نمایش به اوج خودش رسیده و این امکان رو می ده که حتی فضای بازی همبازی ها شکل بگیره. این تمرین لحظه ای تموم میشه که نمایش اصلی بیرون میزنه. حالا هر کدوم از بازیگر ها حتی اگر در یک نقطه ثابت باستیند ، به همون اندازه پر انرژیند که لحظه ای قبل از انفجار اتم!و همه مطمئنند که همه چیز درست پیش میره.
یکی از تمرین هایی که تو این روزها گروه انجام میده، شامل حرکاتی میشه که گروه رو در زمان مشخصی به کاراکتر ها می رسونه تا بتونند صحنه ها رو اجرا کنند. این تمرین خودش به تنهایی به یک نمایش 15 دقیقه ای شبیه. حرکت با موسیقی و قدم زدن شروع میشه . چیزی شبیه به همون تمرین های اولیه. در قدم زدن پاه ها محکم و قوی حرکت می کنه د رحالی که بالا تنه کاملاً آزاد و راحته طوری که می تونه به سرعت تو مسیر تغییر ریتم بده. تو این تمرین ، در مراحل اول مهمه که همه با هم هماهنگ باشند ولی مثل هم نباشند. چیزی که گروه رو هماهنگ میکنه تمرکز روی حرکات ،موسیقی و دیدن بقیه گروهه و اون چیزی که هر کدوم از بازیگر ها رو در حین انجام حرکات یکسان ، از هم متفاوت می کنه ، تمرکز برای به دست آوردن کاراکتر هاست. چون هر کدوم از بازیگر ها به کاراکترخودشون فکر میکنند . تو این شرایط کاراکتر ها یک گمشده برای بازیگر هاست . نکته جالب تو این تمرین اینه که بر خلاف تمرین های بدنی دیگه ، اصلا ً قرار نیست که ذهن و روح آزاد و راحت باشه! نه تنها آروم نیست بلکه همه فکر بازیگر ها شبیه به اینه که چیزی گم کردند و به شدت از دست خودشون عصبانیند! حرکت از لحظه شروع تا به انتها ریتم صعوودی داره. قدم زدن به دویدن های آرام همراه با تغییرات آنی بدن تبدیل میشه . حرکت به این شکل و هماهنگی بین گروه ، فضایی از انرژی رو با مرکزیت دایره ای که گروه رو در بر گرفته ایجاد می کنه. تا جایی که فضا با حرکات و خواست بازیگر ها آنقدر پر انرژی می شه که انفجار رخ میده و نظم ظاهری رو به هم میریزه. انگار همه تلاش کردند تا یک انرژی فوق العاده به وجود بیارند تا همون انرژی اونها رو به نقششون پرتاب کنه .چیزی شبیه به شکافتن هسته اتم!حالا زمانیه که کاراکتر ها بیرون اومدند و دیالوگ ها رو به تناسب همین فضا _میشه گفت_پرتاب میکنند که گاهاً بی جواب هم نمی مونه. اینجا نمایش به اوج خودش رسیده و این امکان رو می ده که حتی فضای بازی همبازی ها شکل بگیره. این تمرین لحظه ای تموم میشه که نمایش اصلی بیرون میزنه. حالا هر کدوم از بازیگر ها حتی اگر در یک نقطه ثابت باستیند ، به همون اندازه پر انرژیند که لحظه ای قبل از انفجار اتم!و همه مطمئنند که همه چیز درست پیش میره.
